Bezpieczeństwo uwarunkowane jest przez wiele atrybutów, m.in. zmienność, zaskoczenie oraz nieprzewidywalność, wynikających z przekształceń społecznych, prawnych, gospodarczych oraz naturalnych.
Skuteczne zarządzanie organizacją polega na budowaniu zbioru umiejętności i doświadczeń, a nie na poszerzaniu wiedzy o koncepcjach czy też technikach działania. Niezbędna jest zatem kompleksowa wiedza oraz przygotowanie organów administracji publicznej i struktur uruchamianych w sytuacjach kryzysowych. Brak rozwiązań systemowych odpowiadających obecnym wyzwaniom, jakie stwarza środowisko bezpieczeństwa oraz zmieniające się podejście do budowy bezpiecznego otoczenia, sprawia, iż na nowo należy zdefiniować problem ochrony ludności w sytuacjach kryzysowych w społecznościach lokalnych.
Autorka zaprezentowała kompleksowe podejście do kwestii zarządzania kryzysowego.
Zasadne staje się wskazanie okoliczności lub ich zespołów, w których teoria zarządzania kryzysowego nie posiada praktycznego zastosowania.
Przeprowadzenie studium przypadku m.st. Warszawy pozwoliło na dokonanie wnikliwej analizy zarówno procesu, jak i struktury zarządzania kryzysowego wybranej społeczności lokalnej.
Opis wykonanych badań empirycznych stanowi asumpt do rozpoczęcia dyskusji odnośnie do rzeczywistych problemów, z jakimi przychodzi się zmierzyć organom administracji publicznej odpowiedzialnym za realizację zadań w zakresie zarządzania kryzysowego na terenie społeczności lokalnych.
Polecamy link do monografii >>>
Opracowanie: Zespół ds. public relations WSKiP